SINT STEFANUS KERK OPPEM
Beschermd monument van september 1948 Vlakbij de pastorij ligt de Sint-Stephanuskerk, de parochiekerk van Oppem. De vrij kleine plattelandskerk, met omgevend kerkhof ingeplant op een heuveltje, wordt gekenmerkt door een prettig spel van verspringende en witgekalkte volumes onder leien zadeldaken. Ze werd gebouwd tussen 1500 en 1700, de tijd van de Brabantse gotiek en is grotendeels opgetrokken uit baksteen met enkele geveldelen in Balegemse kalksteen bv goed zichtbaar in de west-en oostgevels en de plint rondom. |
De plattegrond omvat een éénbeukig schip van twee traveeën met ingebouwde westertoren en eveneens twee traveeën tellend koor. Toren en koor dateren uit de 16de eeuw, het huidig schip en de sacristie uit de 17de eeuw, de westgevel, de bijbouw en wijzigingen van het koor uit de 18de. Vroeger was de ingang aan de zuidzijde in het eerst aangebouwd vertrek. De sacristie werd in 1681 in een barokke stijl aangebouwd.
Binnen in dit ingetogen, gezellig kerkje, waar menige doop, huwelijk of afscheid worden gehouden , zijn er de laatste eeuwen weinig ingrepen gebeurd. Zeldzaam zijn de spitsbogen ter hoogte van de ingang die steunen op twee kalkstenen kolommen met koolbladkapiteel, een typisch detail van de Brabantse gotiek. De vloer is gelegd in zwarte hardsteen, witsteen en marmer; de grafstenen dateren van de 17de eeuw en nog redelijk goed leesbaar.
Het hoofdaltaargedeelte is laatbarok, opgetrokken uit naaldhout en afgewerkt met een mooi uitgevoerde marmer imitatie. Het altaar is bekroond met een beeldengroep van de H. Drievuldigheid onder de gedaante van twee personen en een duif; tussen de zuilen het beeld van de H. Stefanus. Het tabernakel met hostiedragende kelk en twee flankerende medaillons met buste van H. Norbertus en H. Jozef. Helaas is een van de medaillons naar beneden gevallen en vernietigd. De stralenmonstrans in zilver uitgevoerd werd gemaakt in Brussel en is van de 17de eeuw.
|
Het neogotisch reliekschrijn, in geschilderd hout, is van de H. Avida – Irena en werd door kardinaal Sterckx uit Rome meegebracht eind 1800. De zijaltaren die niet passen in de muren zijn bekleed met gotische motieven opgesloten in een soort medaillon. De barokke H. Cornelis en een recent beeld van O.L.V. van Lourdes worden er aanbeden.
Schuin over de ingebouwde biechtstoel, bekroond met de buste van de Goede Herder en beelden van Petrus, apostel en Maria Magdalena staat de bijzondere preekstoel, eveneens in de lambrisering ingebouwd, maar in de noordgevel in plaats van de gebruikelijke zuidgevel. De H.Geest onder vorm van een duif waakt er over de evangelisten Johannes, Matheus, Marcus en Lucas. De glasramen zijn van 1960 met H. Cornelius, H. Isidorus en H. Norbertus van Prémont. O.L.V der Velden met kind ,vruchten, bloemen en duif dateert ook van 1960; met kruis van de ridders van Malta. In 2012-2014 werd de kerk gerestaureerd en tijdens deze werken werden binnen in de kerk zo een 30m² laatmiddeleeuwse muurschilderijen blootgelegd (uit de vroege zestiende eeuw of ouder). Dit is een erg waardevolle vondst, en uniek voor de streek rond Brussel. De voorgestelde figuren op de wanden van het schip zijn levensgrote heiligenfiguren in traditionele kledij en voorzien van attributen. In het koor komen heiligen voor in religieus habijt, maar ook een boogschutter en een fragment van een drakenfiguur. |
Enkele van de muurschilderingen zijn te bewonderen in de heropende kerk. Links bij het binnenkomen zie je Sint-Hubertus, en boven het spreekgestoelte Sint-Kristoffel. De rest van de muurschilderingen zit verscholen achter de houten lambriseringen. Er werd immers voor gekozen om voorlopig de barokinrichting van de kerk te behouden in afwachting van verder onderzoek en restauratie.
Zie link: muurschilderingen voor meer informatie.