Schilderijen in de pastorie

In de tijd van pastoor Herman,Jozef De Vadder,  1776 tot 1803 , was de kleine ontvangstruimte, links van de ingang,  een beetje verwaarloosd. De vader van Herman was een belangrijk man in Brussel als controleur van de belangrijke vismijn  en -markt ,gelegen langs  de haven. Hij kwam op bezoek naar Oppem en vond dat die ruimte wat decoratie nodig had.

Hij gaf opdracht aan een bevriend Brussels schilder( naam niet teruggevonden) de muren te behangen met schilderdsdoek en  rondom( naast het portret van zoon Herman in zijn wit habijt van de witheren van de abdij van Grimbergen)  de vis als evangelisch hoofdpersonage  aan te brengen.

Uiteraard in de omgeving van het Sint Katharinaplein, ook wel “de vismet” genoemd met zijn vele visrestaurants.

Schilderijen  in grote ontvangstruimte  pastorij

 In het fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen opgesteld door Jaak Jansen en Benoit Geukens ,in 1980 uitgegeven door het Ministerie van Nederlandse cultuur en het Belgisch instituut voor het kunstpatrimonium, staan de vijf schilderijen vermeld onder Vlaamse School  van de XVII e eeuw.

Na de verbouwingen rond 1820 , grotere en meerdere ramen, en de perikelen in verband met het Hollands bewind van Willem II, is de verwaarlozing van het interieur begonnen.

In het begin van de jaren 50 kwam dichter Bert Peleman wonen in een deel van de Sterckxhoeve. Tijdens een samenkomst met de pastoor en de burgemeester van Brussegem zag de dichter de verwaarloosde bloemenschilderijen liggen tussen fruitopslag.

Op kosten van de gemeente werden ze gerestaureerd door  Lea Steppé, een kunstenares gehuwd met schilder Sander Wynants uit Sint Niklaas.

Na grondig onderzoek werden de schilderijen toegeschreven aan genreschilder jezuïet Daniël Segers (1590-1661). Hij is als Jan I Breughel een van de meest gerenommeerde  bloemenschilders uit  de  17^de eeuw.